ANALÎZ

Şerê Idlibê, nîşana berdewamiya kirîza Sûriyê ye

Bi dawîbûna  gera 12̕em a danûstandinên  Astanayê ku di 26ˊê meha Nîsana  bûrî de li dar ket, rêjîma Sûriyê  bi alîkariya Rûsyayê; êrîşeke dijwar dibe ser parêzgeha Idlibê , ya ku dikevê bakurê rojavayê Sûriyê ku di bin destê dijberê de ye. Di encama vê êrîşê de bi sedan jiyana xwe ji dest da û bêtirî 180 000 kes  koçber bûn. Ev jî ji havîna bûrî de weke gurbûneke herî dijiwar di navbera rejîm û dijiberê de ye. Ji xwe tê zanîn ku Tirkî û Rûsyayê di 17ˊê Îlûna 2018ˊan de li ser çêkirina herêmeke bêçek li Idlibê weke herêmeke cûdeker di navbera hêzên dijberê û rejîmê de, li hev kiribûn.

 Parêzgeha Idlibê li ser 5 herêmên karîgêrî  tê dabeşkirin, ew jî ev in: herêma Idlibê, herêma Erîha, herêma Meretunûman, herêma Cisiruşixûr û herêma Harimê. Herêma Idlibê navenda parêzgehê ye, dûrî bajarê Helebê bi 59 km û dûrî Şama paytext bi 309 km. Bilindbûna wê 400 m li ser asta deryayê ye, jimara şênya wê digihêje 1,5 melyon kes. Herêma Idlibê li bakurî Sûriyê dikeve. Sînorê wê ji hêla bakur û rojava ve Tirkiyê ye, Heleb ji rojhilat ve, parêzgeha Hemayê ji başûr ve û parêzgeha  Laziqiyê ji başûrê rojava ve wê dorpêç dikin. Jixwe bi bedewbûn û çiyayên xwe navdar e. Êdî ji ber gelek sedeman giringiyeke stratejîk bi dest xistiye, hin ji wan jî ev in:

1-Sînorên hevbeş bi Tirkiyeyê re, bi taybet parêzgeha Antakya  ya nakokdar.

2-Ji ber ku Helebê bi Şam û Laziqiyê ve girê dide.

3-Bilindahiyên wê yên stratejîk  ku raserî Heleb û Laziqiyê ne.

Tê zanîn ku  piraniya bakurê rojavayê  parêzgeha ldlibê, her wiha herêmên derdor, di bin destê Heyettehrîruşam (Cebhet El Nusra) de ye, ev rêxistina  ku  ta sala 2016`an şaxek  ji rêxistina Elqayîde bû.

Hêjayî  gotinê ye  ku berî niha   Heyettehrîruşam û bi erêkirina Tirkiyê rê li komikên dijber ên din teng kir û ew xistin bin kontirola xwe . Jixwe hê jî hin ji  van komikan weke “Elcebhe Elweteniye Lîltehrîr” ku  Tirkiyê piştgiriya wê dike, hene. Tirkiyê û li gor lihevkirinekê bi Rûsyayê re, 12 baregeh li herêmê ava kirine.

Armanca Tirkiyê ji dagirkeriya Idlidê: Armana sereke ya Tirkiyê ew e bû ku berfirehbûn û pêşketina  Hêzên Sûriya Demokratîk a ku piştgiriya xwe ji hevpeymana navneteweyî digire rawestîne û tecrubeya demokratîk  a ku li bakur û rojhilatî Sûriyê hatiyê damezrandin têk bibe, her wiha dixwaze herêmeke serweriyê  û mayinde li  ser sînor mîna bakurê Qubrisê bi dest bixe, rêkên stratejîk  ên ku Helebê bi Lazqiyê û Şamê ve girêdide kontirol bike, dest deyne ser dergehên sînorî  mîna Babulhewa û alîkariyên locistîk  û leşkerî  pêşkêşî  gurûpên çete  ên ku alîkariya xwe ji Tirkiyê  û Qeterê distîinin, bike.

Helwesta Rûsya : Rûsya  ji bo berjewendiyên xwe bibarêze, di rêya operasyoneke leşkerî  diyarkirî, hwel dide  ku komên rikber ber bi bakur ve dûr bixe, da ku bargeha Himêmîm a esmanî  biparîze, Tirkiyê û komên çekdar jî bajo ber bi rûbirûbûneke çekdarî , mebest jê jinavbirina komên Tundrew û misogeriyê ji her du aliyan bistîne ku li dij rêjîmê tev negerin.  ji bo ku Tirkiyê venegere himbêza Emerîka, Rûsya di vê herêmê de gelek tawîz dane Tirkiyê, ev tişt dihêle ku Tirkiyê di rêya vê herêmê re êrîşî herêmên Rêveberiya xweser bike û timî gefê li wan bixwe.

Dewleta Sûrî: Tevî ku piraniya gelê Sûriyê , bi awayeke nerênî li Tirkiyê dinere û ji destpêka aloziya  Sûriyê ve wê weke dagirkerê xaka Sûriyê dibîne, lê hikûmeta Sûriyê bi awayekî  cidî dagirkerî û destwerdana Tirkiyê red nekiriye û li hember nerawestiyaye, di be ku ev jî ji ber zexta Rûsî be.

Emerîka: Emerîka êrîşa li ser Idlibê napejirîne. Armanca Emerîka ew e ku rêjîma Sûriyê lewaz bike û Îranê ji Sûriyê derxîne. Jixwe ji bo têkiliyên xwe yên stratejîk bi Tirkiyê re biparîze dagirkeriya Tirkiyê li ser Idlib û herêmine ji bakurê Sûriyê red nake, her wiha hin nakokiyên xwe der barê rêveberiya xweser  û piştgiriya QSD`ê de bi Tirkiyê re, hinekî  çareser kiriye.

Bêguman, êrîşa li ser Idlibê berdewem e, ji ber ku Tirkiyê sozên ku di kongire û civînên Astana û Suçî  der barê komên  çekdar  de dabûn, pêk neanîn û pirsgirêka Heyettehrîruşam (cebhetulnusra)  û komên radîkal çareser nekir. Vê yekê derfet da rêjîm û komên bi ser wê ve ku êrîşî Idlibê bikin. Lê hêza rêjîmê têrê nake ku karibe pêşketinekê li ser erdê bi dest bixe. Tê zanîn ku nêzî 70 hezar  çekdarên rikberiyê li wan herêman hene, çekên giran jî li gel wan hene û ev çend salin jî baş ji bo şer hatine perwerdekirin û tu cih û war ji wan re nemeye, ji ber wilo ta dawî wê şer bikin.

Ji ber wilo çareserkirina pirsgirêka Idlibê û derdora wê bi çareseriyeke lêşkerî  wê pir zehemet be, ji ber ku piraniya neştecîyên derdora şam, Hums û Helêbê koçberî parêzgeha Idlibê bûne, hiştiye ku niha nêzî 4 milyon mirov lê jiyan bikin, rêjeyeke mezin ji wan malbatên çeteyane, ev çareserî dê pêleke koçberî  pir mezin bi xwe re bîne, ev tişt dewletên rojavayî  dixe metirsiyê û nîgiran dike, li milekî din jî  Emerîka jî naxwaze rêjîm bi ser bikeve û bêtir berfireh bibe.

Di her rewşê de, destpêkirina şerê Idlibê  dide xuyakirin ku hevrikiya  li ser Sûriyê dê pir dirêj bike û dide nîşan ku ev hevrikî ketiye qonaxeke nû, sernavê wê jî berdewamiya  şer û hevrikiyê, lê bi amûr û alavine din.

زر الذهاب إلى الأعلى